Aby nadać budynkowi harmonię, Koolhaas zaprojektował uniesienie budynku nad ziemię i miał nadzieję wchłonąć życie ulicy zewsząd, minimalizując jednocześnie wpływ na teren, zamiast brutalnie wznosić ciężki i niepasujący do otoczenia budynek, niszcząc czyste i zwyczajne życie w tym obszarze. Otwarcie pierwszego poziomu parteru i odpowiednie oświetlenie umożliwiło ludziom swobodne przebywanie w budynku i wejście do środka. Otwarcie poziomu gruntu pozwoliło na efektywne wchłonięcie ruchu tłumu. Następnie budynek pozwolił ludziom z łatwością wejść do środka, aby mogli się zgromadzić w tej przestrzeni i cieszyć się spacerem między dużym teatrem (1500 miejsc), teatrem sferycznym (800 miejsc) i trzecim teatrem (800 miejsc).

Parter (1. piętro) i 2. piętro są ogólnodostępne i dostępne dla wszystkich. Jedną z głównych cech wyróżniających jest możliwość swobodnego przemieszczania się między budynkami; mają oni dostęp do wszystkich funkcji w budynku. Dlatego na 1. i 2. piętrze znajduje się wiele niestandardowych, podwieszanych, wodoodpornych, liniowych systemów oświetleniowych, zapewniających odpowiednią konfigurację oświetlenia. Ponadto, ten przenikliwy budynek pozwala publiczności widzieć i rozumieć, co dzieje się wewnątrz i na zewnątrz teatru. Wszystko w budynku, takie jak próby, resety, przebywanie w restauracji, a nawet oglądanie fragmentu teatru, może być widoczne i zrealizowane. Jak powiedział Koolhaas, chciałby on uniezależnić procesy zachodzące w budynku i sprawić, aby każdy pracownik był widoczny i szanowany przez publiczność. Najważniejsze jest to, że Rem Koolhaas stara się uniknąć procesu gentryfikacji w tym miejscu. Aby stworzyć lepsze warunki pracy dla wszystkich w tym budynku, zespół Koolhaasa zdecydował się na zastosowanie szklanych ścian zewnętrznych, aby światło słoneczne mogło docierać do wnętrza budynku, a także zamontował niestandardowe oprawy oświetleniowe, aby zapewnić użytkownikom wystarczająco dużo światła, aby mogli tutaj eksperymentować.

Podążając za pętlą publiczną, oznaczoną kolorem pomarańczowym, publiczność może zobaczyć więcej szczegółów dotyczących wydarzeń wewnątrz teatru. Koolhaas wspomniał również, że wiele teatrów zostało zbudowanych z pełną widownią, bez żadnej interakcji i konsolidacji, a także bez korzyści technologicznych między sceną a ekranem. Aby zapewnić doskonałą synergię, Koolhaas innowacyjnie i kreatywnie zorganizował wszystkie trzy teatry w sześcian, dzięki czemu te trzy teatry można było rozbudować i wykorzystać w optymalny sposób, tworząc ogromną przestrzeń, na wzór wielkiej fabryki.